YΔΡΕΥΣΗ ΠΑΡΟΡΙΟΥ-ΠΗΓΕΣ

Κατα καποια χρονολογικη σειρα και πιθανο χρονο ,μπορουμε να βαλουμε τα εργα (παλια και νεα)του χωριου μας.οπως πηγαδια,υδραγωγειο(παλιο και νεο)και τις πηγες=τον 14ο αιωνα που πηρε το ονομα Μπεσχενι,η πρωτη φροντιδα των κατοικων ηταν το νερο.Ανοιξαν δυο πηγαδια.Ανατολικα ο Γατσιας(απο το ιδιο ονομα)Αρβανιτικα ονοματα,και ο Σελλας παραμενει ενθυμιο,αντικα του παλιου καιρου.
Το 1951 εγιναν οι πρωτες ενεργειες νομαρχιας και κοινοτητας περι επαναφορας του νερου απο το παλιο υδραγωγειο,το οποιο ηταν κεκτημενο δικαιωμα.υπενθυμιζουμε ,πως γινοτανε η υδρευση μεχρι το 1920.εκει που ειναι η λιθοκτιστη βρυση πιο πανω απο το σπιτι του Αγα.Η πηγη ειναι στο Νιχωρι.Ο τοτε νομαρχης ενδιαφερθηκε ,φροντισε,δημιουργησε διαλογο με τις αντιμαχομενες κοινοτητες και η παραχωρηση-συμφωνια-πηρε τελος.Εγινε το δικτυο σε αποσταση 7 χιλ.περιπου κατα ο ετος 1958.Απο τοτε και μεχρι το 2002 περασαν αρκετα χρονια.Εγινε αντικατασταση του εσωτερικου διλτυου μεριμνη του δημου Δαυλειας.
Στη θεση σπηλια οπου το πηγαδι του Δημητριου Δουκα που κατα ομολογια του ιδιου στις 9 Απριλιου του 1941 ξεφυγε μια βομβα απο το Γερμανικο στουκας ,η δε μεγαλη δονηση και ορμη,ανοιχτηκε πηγη νερου.Με την παροδο του χρονου ,χορταριασε ο τοπος,και χαθηκε η πηγη.Στη θεση πλατανακια-ρεματακια,υπηρχε μια μικρη πηγη νερου ,ηταν καθαρο,ποσιμο μεχρι το 1936,που σιγουρα πολλοι θα το θυμουνται.
Εκει που σημερα ειναι το σπιτι του Νικολαου Βλαχου πριν το 1829 στη ριζα μιας συκιας ηταν πηγη.κατα καποιον ανεξηγητο τροπο πνιγηκε το παιδι του αγα και δοθηκε εντολη και κλειστηκε η πηγη.Μενει η παραδοση.